και πάλι τα βήματα με οδήγησαν στην θάλασσα μου.. τον αγαπημένο Θερμαικό.. εκεί στην γνώριμη γωνιά τον είδα.. με τον αγαπημένο του πιστό σύντροφο.. σαν πλησίασα σιμά του το προειδοποιητικό του γρύλισμα με εφιστούσε την προσοχή ότι πλησίασα σε ζώνη απαγορευμένη.. ο Χαλίλ τον καθησύχασε.. να είσαι καλά άνθρωπε..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment